Monday, October 28, 2013

Een Stormachtige Dag


Er zijn van die dagen dat je hoopt dat ze snel voor bij zijn.

Dat je geen idee hebt hoe de dag zal verlopen, hoe de leerlingen zullen reageren en hoe de sfeer zal zijn.

Je verwacht dat de herfstvakantie een onbeslommerd weekje zal zijn, waarin je je restjes nakijkwerk afmaakt en lekker kan genieten.

Hetzelfde geldt natuurlijk ook voor de leerling. Lekker ongestoord naar je bijbaantje voor wat extra geld, de hele dag gamen en altijd whatsappen met je vrienden.

En dan komt middenin de vakantie het nieuws dat een collega/leraar plotseling is overleden.

Het gaat een gekke week worden.
School is mensenwerk.
We zullen proberen de gedachte aan onze collega in stand te houden, maar de normale gang van zaken zal de komende tijd hier niet te vinden zijn.
Leerlingen zijn een held kwijt.
Wij een een zeer geliefd lid van ons team, dat de kids voorbereidt op de toekomst.
Adem in, adem uit.
Het komt ooit goed.

Wednesday, October 16, 2013

Pinky Swear



“Ga je je gedragen?”
“Ja juf!”
“Pinky swear?”
“Pinky swear.”
En ik krijg een kleine pink om die van mij heen gelegd.
Sinds dit jaar ben ik weer de blije juf (of docent eigenlijk) van een mavo/havo brugklas. Wat een verschil met een havo/vwo brugklas!
Het is wel weer even wennen.
Ze zijn zo anders.
Zo speels, zo eerlijk, zo sociaal, zo’n enorme uitdaging.
Bij deze klas is het op voorhand niet te voorspellen hoe de les is. Iedere les krijg ik een ander gezicht van de klas te zien.
Zoals een collega zegt: “Je bent meer bezig met ze leren omgaan met een etui dan met de leerstof!”
Ik ben allang blij dat ik een levend alledaags vak heb zodat ik ze kan meesleuren in verhalen. En wat een heerlijke vragen en opmerkingen krijg je er dan gratis bij, want ze willen alles weten. Echt alles.
Ze flappen er om de minuut weetjes, vragen, opmerkingen en gekke opmerkingen uit.
Voor mij is dit dus weer een “slap in the face” wat betreft de realiteit, want zij representeren het grootste gedeelte van de samenleving.
Ik moet veel meer sociale kant van mijzelf laten zien en al mijn trucen uit de kast trekken om de klas in het gareel te houden.
Het kost enorm veel energie maar ik doe het met liefde, want als de bel gaat en de deur gaat open om ze buiten te laten, sta ik daar nog steeds met een glimlach.